^*bot/o ^UV

Alta ŝuo kaŭĉuka aŭ leda, kiu atingas ĝis genuo: peltaj botoj [1]; liaj piedoj […] ŝvelis kaj forte doloris al li en la malvastaj botoj [2]; li havis novajn botojn, […] ili knaris [3]; [li] ŝtelas en la botojn arĝentajn kuleretojn [4]; ĉiujn poŝojn, la tornistron, la ĉakon kaj la botojn li plenigis tiel, ke li preskaŭ ne povis iri [5]; [lia] tuta loĝeja ilaro konsistis nur el bototirilo kaj kombilo [6]; [ili] portis […] mallongajn surtutojn kaj […] botojn kun tibiingoj [7]; Kristnasko alproksimiĝas per sepmejlaj botoj (tre rapide) [8]; najbaro ne ĝemas, kiam boto nin premas ^PrV .

Ŝuo meza inter boto kaj ordinara ŝuo, iom superanta la maleolon: ŝi petis nur pri […] paro da botetoj [9]; juna fraŭlineto […] en malvasta pelto kaj kun mirinde graciaj botetoj ^Marta ; li portis duonbotojn, rigidan kolkovrilon kaj pudritan perukon [10].

Faristo de botoj kaj aliaj piedvestoj: la botisto faras botojn kaj ŝuojn [11]; la mastro […] montris al mi kabineton de meza grandeco, en kiu mi de la unua rigardo ekkonis metiejon de botisto ^FK ; ĉiuj botistoj kaj tanistoj alkuris kaj demandis, kiom li postulas pro la feloj [12]; ili aspektas kiel miaj propraj galoŝoj […] eĉ okulo de botisto ne povus ilin distingi [13]! ĉe botisto la ŝuo estas ĉiam kun truo ^PrV .

Boto el materialo nepenetrebla de akvo por uzi sur malseka grundo: la maljuna korteganino metis sur sin akvobotojn kaj postkuris [14]; iu kun akvobotoj iras en marĉa akvo [15]; la mano profundiĝas tre singarde en unu el la du gumbotoj [16]. galoŝo

Boto alta ĝis sub la genuo kun glata plando, konvenigita por rajdado: Sara helpas al li detiri la rajdbotojn ^RBa .

(frazaĵo)

Malnoble flati, servutece konduti: Kaŭser scias konduti en la ĉeesto de la intendanto pli dece-konvene ol tiuj ŝiaj kolegoj, nek provante konkuri, nek botante la botojn [17]; la landaj esperantistaj organizaĵoj […] servute lekis la botojn de la regantoj, asertante, ke la esperantistoj ne estas malamikoj de la ekzistantaj registaroj kaj de la ŝtataj lingvoj [18].