bukcen/o SPV
bukceno
Praa metala blovinstrumento, rekta-tuba
trumpeto sen klavoj, ordinare jam kun funelforma kloŝo:
kornetoj, kornoj, klarionoj, trumpetoj, bukcenoj
[1]...
Rim.:
Laŭ BL: (en la senco de antikva trumpeto) prefere diru (roma) trumpeto; (en la senco de mara molusko kun spirala konko) prefere diru marheliko.
1.
Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, parto 2a, ĉapitro 30a, p.
590a
- beloruse:
- букцынум
- france:
- buccin
- hebree:
- קונכית החצוצרה
- hispane:
- bocina (música)
- itale:
- buccina
- japane:
- ブッキーナ, エゾバイ
- ruse:
- букцинум
- ukraine:
- букцина