Eŭdoki/o, Eŭdoksi/o

Eŭdokio, Eŭdoksio

NOM
Virina nomo grekdevena: jes, jes! – kun fiereco respondis grafino Eŭdokio, fermante la romanon kaj ordigante per la manoj siajn buklajn harojn [1]; la malgranda nobela domo laŭ la moskva gusto, en kiu loĝis Eŭdoksio Kukŝin, staris en unu el la ĵus forbrulintaj stratoj de l’ urbo [2].
1. I. G. Ŝirjaev: Sen titolo, [1898?]
2. I. S. Turgenjev, trad. Kazimierz Bein: Patroj kaj filoj, XIII
beloruse:
Еўдакія, Аўдоцьця
germane:
Eudokia
latinece:
Eudoxia
malnovgreke:
Εὐδοκία
ruse:
Евдокия

administraj notoj