evikci/i

evikcii

(tr)
JUR
Senigi je la posedo de havo akirita en bona fido: en la jaro 1171 herezuloj […] estis evikciitaj de la urbo [1]; 1284: Ĝenovo venkas Pizon dum la ŝipbatalo de Meloria […] Pizo estas evikciita [2]; en la 1870-aj jaroj kaŝubaj kaj germanaj enmigrintoj kreis fiŝistan vilaĝon sur Insulo Jones en Milvokio, sed ili ne posedis tiun terenon, kaj la registaro de Milvokio evikciis ilin en la 1940-aj jaroj [3].
angle:
evict
beloruse:
пазбавіць маёмасьці (праз прысуд), канфіскаваць (праз прысуд)
ĉeĥe:
provést evikci
france:
évincer (déposséder juridiquement)
germane:
evinzieren, exmittieren, entziehen
hungare:
kisemmiz, megfoszt (vagyontól)
japane:
取り戻す [とりもどす]
katalune:
desposseir
portugale:
evencer, desapossar, destituir
ruse:
лишить имущества по суду
slovake:
previesť evikciu
ukraine:
позбавити майна судом

administraj notoj