gratifik/i ^PV

(tr)

Doni laŭvolan kromsalajron aŭ rekompencan mondonacon: mi infanece gratifikis lin tro, rezistante la fortan deziron doni al li falsan kvinspesan moneron [1]; (figure) sed kio estas por ni konsiloj de amiko, se la naturo gratifikis nin per la spitema kaj malhumila karaktero [2].

Krompago, mondono libervola, kontraste al regula bonifiko: se la foiro montros bonan profiton, mi volonte aldonos al vi gratifikon ĉe la fino [3]; entute la kurtaĝo sumiĝis je pli ol sepdekdu pundoj, mi donacis tri al David gratifike, dudek al Anne, kaj restis al mi preskaŭ kvardek [4]; ĉu venis la gratifiko de Lia Majesto por la printempa ofero [5]? bonuso¹, gratifikaciotrinkmono