^*kelk/a

(ununombre) Adjektivo, kiu signifas:

1.

Nedifinitan kvanton de tuto, kies dividoj ne estas esprimeblaj per nombroj: metu kelkan ordon en vian paroladon [1]; antaŭ kelka tempo [2]; kun kelka hezitado [3]; homoj riĉaj, en kelka rilato influaj ^Marta ; doni kelkan klarigon [4]; respondo pri lia demando povus havi kelkan intereson ankaŭ por aliaj personoj [5]; en tiaj okazoj, […] kelka libereco alportas al ni nenian malutilon [6]; kelktempa ĉeso ne estas forgeso ^PrV . ia, ioma, iu

2.

Nedifinitan, sed difineblan kvanton: ĉiu nove aperanta vortaro ordinare enhavas en si kelkan nombron da novaj vortoj [7]; falis kelka nombro el la servantoj de David [8]. certa⁴

(plurnombre) Adjektivo, kiu signifas:

Nedifinitan kvanton da pluraj nombreblaj aferoj, kontraste kun la tuto aŭ kun pli granda kvanto:

a)

en kelkaj (malmultaj) sekundoj amaso da homoj kolektiĝis ĉirkaŭ li [9]; ni prenos […] simple kelkajn ekzemplojn [10]; kelkaj homoj sentas sin la plej feliĉaj, kiam ili vidas la suferojn de siaj najbaroj [11]; dum ĉi tiuj kelkaj tagoj li sentis sin renaskita [12]; kelktaga ekzerciĝo [13]. iuj, diversaj, iomaj, pli ol unu.

b)

(kun elipso de la substantivo) kelkaj (personoj) pensas, ke […] [14].

Analoge kun ‚multe‘, ‚iom‘ kaj ceteraj, tiu adverbo estas uzata kun la senco de substantivo montranta nedifinitan, sed ne tre grandan kvanton: nur kelke da homoj sidis en la ĉambro; mi volis doni al vi kelke da violoj ^Hamlet ; eniris kelke da nudaj Ĥaldeanoj [15]; ili ellernis tiun ĉi lingvon en la daŭro de iaj kelke da semajnoj [16]; mi rememoris kelke el tiuj libroj [17]; „kial vi ĉiam kvazaŭ subpremas ridon, kiam mi vin kisas?“ li demandis kun nuanco kelke ĉagrena en la voĉo [18].

En malgranda grupo: ili kolektiĝis kelkope en ies hejmo unu aŭ du vesperojn ĉiusemajne por interparoli [19].