labial/o

labialo

FON Parolsono, prononcata per fermo aŭ malvastigo de la buŝkanalo per alproksimigo de la lipoj (p, b, m, ŭ) aŭ per alproksimigo de la malsupra lipo kaj supra dentaro (f, v): la jenaj son-ŝanĝoj ekde la pra-greka afektas […] antikvajn grekajn dialektojn: […], perdo de labiovelaroj, kiuj estis konvertitaj (plejparte) en labialojn, fojfoje en dentalojn aŭ velarojn [1]. VD:dentalo, palatalo, velaro, glotalo
angle:
labial
beloruse:
губны зычны
ĉine:
唇音 [chúnyīn]
france:
labiale
germane:
Labial, Labiallaut, Lippenlaut
hispane:
labial
hungare:
ajakhang, labiális
japane:
唇音 [しんおん]
katalune:
labial
nederlande:
labiaal, lipletter
pole:
spółgłoska wargowa
portugale:
labial (fon.), consoante labial (fon.)
rumane:
consoană labială
ruse:
губной согласный
ukraine:
губний приголосний

administraj notoj

~o : Mankas dua fontindiko.