1mandat/o JED
mandato
- 1.
Rajtiga komisio
donita al iu por reprezenti la rajtiganton kaj agi
en lia nomo:
mandato de deputito;
kolonia mandato kontrolata de la Ligo de Nacioj.
- 2.
Dokumento, per kiu oni donas tian komision.
- 3.
Dokumento per kiu oni ordonas pagi difinitan sumon al difinita
persono:
poŝtmandato.
Rim.:
Laŭ BL: (en la senco de periodo) prefere diru mandatperiodo.
- angle:
- 1. mandate 2. mandate 3. money order
- beloruse:
- 1. мандат 2. мандат 3. грашовы перавод poŝt~o: паштовы перавод.
- ĉeĥe:
- mandát, plná moc, pověření
- ĉine:
- 授权令 [shòuquánlìng], 授權令 [shòuquánlìng], 授权 [shòuquán], 授權 [shòuquán]
- france:
- mandat
- germane:
- 2. Mandat
- hispane:
- 1. mandato 2. orden, mandato 3. cheque, orden de pago, transferencia poŝt~o: giro postal.
- hungare:
- 1. megbízás, felhatalmazás, mandátum 2. megbízólevél, mandátum poŝt~o: postautalvány.
- japane:
- 委任 [いにん], 委任状 [いにんじょう], 職務 [しょくむ], 議席 [ぎせき], 任期 [にんき], 為替 [かわせ]
- katalune:
- 1. mandat 2. ordre, mandat 3. xec, ordre de pagament, transferència poŝt~o: gir postal.
- nederlande:
- 1. mandaat 2. mandaat 3. wissel
- pole:
- mandat, bon, kupon poŝt~o: przekaz pocztowy.
- portugale:
- 3. mandato
- rumane:
- mandat, amendă poŝt~o: mandat poștal.
- ruse:
- 1. мандат, поручение, полномочие 2. мандат poŝt~o: почтовый перевод.
- slovake:
- mandát, plná moc, poverenie
- ukraine:
- мандат, повноваження
administraj notoj
~o:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.