mucid/a JED
mucida
- 1.
-
Havanta ŝiman odoron aŭ guston:
la mucida klasoĉambro fermita jam de du monatoj
[1].
haladza
- 2.
- (figure) Malagrable eksmoda, malfreŝa: kelkaj mucidaj ŝercoj verkitaj aŭ tradukitaj de tri „renomaj“ aŭtoroj[2].
Rim.:
Laŭ BL: Prefere diru ŝimodora, ŝimgusta.
- angle:
- 1. mucid, musty, moldy, foul 2. musty
- beloruse:
- 1. затхлы, з пахам плесені 2. заплесьнявелы (перан.), састарэлы
- bulgare:
- 1. мухлясал 2. остарял
- ĉeĥe:
- zatuchlý, ztuchlý
- ĉine:
- 2. 带霉 [dàiméi], 帶霉 [dàiméi], 不时髦 [bùshímáo], 不時髦 [bùshímáo], 老土 [lǎotǔ]
- france:
- 1. qui sent le moisi, qui sent le renfermé, moisi (odeur) 2. de mauvais goût, éculé (passé de mode)
- germane:
- 1. muffig 2. altmodisch, verstaubt
- hungare:
- 1. dohos, penészszagú, áporodott 2. ásatag, idejétmúlt
- japane:
- かびくさい, かびの生えた [かびのはえた]
- nederlande:
- 1. muf, duf 2. stoffig
- pole:
- 1. stęchły 2. nieświeży
- portugale:
- 1. bolorento, mofado, rançoso 2. bolorento, mofado, rançoso
- rumane:
- muced
- ruse:
- 1. затхлый, пахнущий плесенью 2. заплесневелый (перен.), избитый (о шутке и т.п.), с бородой (о шутке и т.п.)
- slovake:
- stuchnutý
- ukraine:
- затхлий, тухлий