*pice/o PV

*piceo

BOT Ĉiamverda arbo el koniferoj kun pendantaj konusoj kaj pingloformaj folioj sidantaj ĉe la branĉoj sur malgranda ligna tigeto, vivanta en malvarmaj landoj; genro el familio pinacoj (Picea): ni jam veturas en granda arbaro, inter susurantaj piceoj [1]. VD:abio, pino.
1. A. Kivi, trad. I. Ekström: Sep fratoj, 1947
angle:
spruce
beloruse:
елка, яліна
bretone:
pinenn-groaz
ĉeĥe:
smrk
ĉine:
云杉 [yúnshān], 雲杉 [yúnshān]
france:
épicéa
germane:
Fichte
hungare:
lucfenyő
japane:
トウヒ
latinece:
Picea
nederlande:
spar
pole:
świerk
portugale:
pícea
ruse:
ель
slovake:
smrek
svede:
gran
ukraine:
ялина, смерека

administraj notoj