Promete/o PIV1
Prometeo
Laŭvorte „antaŭpensanto“;
en la helena mitologio, titano,
kreinto kaj protektanto de la homaro:
Prometeo […] per la helpo de Atena, supreniris al ĉielo,
kaj ekbruligis sian torĉon ĉe la ĉaro de la suno, kaj subenportis fajron al homo
[1];
Prometeo estis figuro el la greka mitologio, kiu ŝtelis fajron de la dioj kaj donacis ĝin al la
homaro
[2].
- beloruse:
- Прамэтэй
- ĉeĥe:
- Prometheus, Prométheus
- ĉine:
- 普罗米修斯 [pǔluómǐxiūsī], 普羅米修斯 [pǔluómǐxiūsī]
- france:
- Prométhée
- germane:
- Prometheus
- itale:
- Prometeo
- japane:
- プロメテウス
- nederlande:
- Prometheus
- perse:
- پرومتئوس، پرومته
- pole:
- Prometeusz
- ruse:
- Прометей
- slovake:
- Prometheus, Prométheus
- ukraine:
- Прометей (титан)