^*raz/i ^UV

(tr)
Fortranĉi ion tutproksime ĉe ties radiko:

1.

(pp haroj): la flankojn de sia barbo ili ne razu [1]; freŝe razita barbo; elvenis ankaŭ la patro, kun sapita vizaĝo kaj razaparato en la mano [2].

2.

(pp tio, kio portas la harojn): razi la kapon, la vangojn; li sin razis kaj ŝanĝis siajn vestojn [3]; la frizisto demandis lin plej humile, ĉu li ordonas razi la kapon [4]; antaŭ operacio flegistino razas la subventron de paciento [5]; razita rondaĵo sur verto de pastro (tonsuro); razi iun glate.

3.

(pp herbo) Tondi: razi la herbon de la ĝardeno ^ItEsp .

Ilo kun unu aŭ pluraj akretranĉaj klingoj, destinita por razi: simpla, elektra razilo; li rapide alportis razilon, sapumis la kapon de la kaprino kaj razis ŝin glata [6]; razilo ne devas tuŝi lian kapon, ĉar konsekrita al Dio estos la knabo [7]; antaŭ li staris spegulo, kaj kun certa digno li movis razilon sur siaj vangoj [8]; [mi] nur enpoŝigis razilon kaj dentobroson [9]; (figure) en tiu tempo la Eternulo razos per dungita razilo, per la transriveranoj, per la reĝo de Asirio, la kapon kaj la harojn de la piedoj, kaj forigos eĉ la barbon [10].

Barbiro: razisto raziston razas ^PrV .