slang/o Z
slango
- 1.
- Neformala, buŝa formo de faka aŭ socia ĵargono1.b: kiu uzas „krokodili“ kaj „kabei“, aŭ „okuli“ por „rigardi“, kaj „rigardilo“ por „okulo“, uzas slangon [1].
- 2.
- Aro da vortoj kaj parolmanieroj, apartenantaj al profesia slango1 aŭ alimedia ĵargono1.a, kiuj, uzate ekster sia medio, akiras specialan stilan efekton, ofte apartigan: ja la romano plenas de pariza slango [2].
1.
Wouter F. Pilger: Slango kaj
ĵargono
2. Boris Kolker: Parizo slangas en Esperanto (San-Antonio, La maljunulino kiu paŝis en la maro), Monato, jaro 1997a, numero 5a, p. 23a
2. Boris Kolker: Parizo slangas en Esperanto (San-Antonio, La maljunulino kiu paŝis en la maro), Monato, jaro 1997a, numero 5a, p. 23a
- beloruse:
- слэнг, жаргон
- ĉeĥe:
- slang
- ĉine:
- 哤 [máng], 专业用语 [zhuānyèyòngyǔ], 專業用語 [zhuānyèyòngyǔ], 隐语 [yǐnyǔ], 隱語 [yǐnyǔ]
- france:
- argot
- germane:
- Fachsprache, Jargon, Fachjargon, Slang, Fachslang
- hungare:
- szleng, tolvajnyelv, szakzsargon
- indonezie:
- slang
- japane:
- スラング, 仲間言葉 [なかまことば], 俗語 [ぞくご]
- nederlande:
- slang
- ruse:
- сленг, жаргон, арго
- slovake:
- slang
- ukraine:
- арґо, сленґ, жарґон
slangi
- beloruse:
- ужываць слэнг, ужываць жаргон
- france:
- parler en argot
- germane:
- Fachsprache benutzen, Jargon benutzen, im Slang reden
- hungare:
- tolvajnyelven beszél, szakzsargont használ
- ruse:
- говорить на жаргоне, использовать сленг
slangaĵo
- Propra vorto aŭ dirmaniero de iu slango: strange, por la blato, kiu ĵus malrapide promenis laŭ la piedrandon de la najbara tablo li precize konis la vorton, aldone ĝian latinan nomon kaj eĉ unu slangaĵon [4].
- beloruse:
- слэнгавы выраз, жарганізм
- france:
- argotisme
- germane:
- Fachwort, Slangausdruck
- hungare:
- szlengszó, tolvajnyelvi szó
- ruse:
- жаргонизм, арготизм
administraj notoj
~o:
Mankas verkindiko en fonto.