sss PIV1
sss
(sonimito)
- Sono de malforta ŝuŝo, de rostiĝantaj aĵoj, de elfluanta gaso...: el post la flankentirita kurteno […] aŭdiĝis mallaŭta: „sss!“ – kaj responde al tio […] la du etiopaj knabinoj, saltkurinte, rapidege malaperis [1]; „sss! sss!“ […] la pomoj komencis rostiĝi [2]; rigardante la glavon, kaj ĝin ne ŝatante […] – Sss, – diris Golumo, kiu tuj iĝis ĝentila [3].
1.
Henryk Sienkiewicz, trad. Lidia Zamenhof: Quo Vadis, Ĉapitro I
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, Kion la patro faras, estas ĉiam ĝusta
3. La Ondo de Esperanto, 2000, No 12
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, Kion la patro faras, estas ĉiam ĝusta
3. La Ondo de Esperanto, 2000, No 12
- angle:
- shh
- beloruse:
- ш-ш-ш!
- france:
- tchchch !
- germane:
- sss, schsch, fff