Tantal/o

En la helena mitologio, prapatro de la Tantalidoj; li herezis kontraŭ la dioj pro kio ili malbenis lian genton, kiu estis dum kvin generacioj estis punata de enfamiliaj murdoj: la domon de Tantalo ili juĝas, kaj mi, la lasta el la dom’, ne devas ricevi morton pian aŭ honoran ^Ifigenio ; Odiseo venis al sojlo de la submondo kaj vidis tie Sizifon, Tantalon, Tition [1].

Suferiga pro samtempa proksimeco kaj neatingeblo de io sopirata: koketa vendistino proponis al li: „Sinjoro, ĉu vi volas aĉeti florojn por via amatino? Kial vi ne aĉetu rozon?“, li, murmurante en gorĝo, atentis tantaligan rigardon de la vendistino [2].