tinPIV1
tin tin, tin tin tin
(sonimito)
- Sono de iom akuta tinto, ekzemple tiu de batata metalaĵo: „tin, tin“ sonoris la sonoriletoj [1]; la veturiloj veturis, la azenoj iris... tin-tin-tin, ĉar ili portis sonoriletojn [2].
1.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, neĝa reĝino
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, la ombro
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, la ombro
- ĉine:
- 噹 [dāng], 叮当 [dīngdāng], 叮當 [dīngdāng]
- france:
- drelin-drelin, ding-dong
- germane:
- ding-ding
- pole:
- dzyń-dzyń, ding-dong, brzdęk-brzdęk
- portugale:
- ding-dong
- ruse:
- динь-динь