tonal/o SPV
tonaloMuzTerm
Tona framo de muziko, kun propraj baza tono,
gamo, sonserioj, akordoj.
Rim.:
Laŭ BL: Prefere diru (larĝa) tonkombino.
- angle:
- key (musical)
- beloruse:
- танальнасьць
- ĉine:
- 乐音 [yuèyīn], 樂音 [yuèyīn], 調門 [diàomén], 调门 [diàomén], 口气 [kǒuqì], 口氣 [kǒuqì]
- france:
- gamme (tonalité), tonalité
- germane:
- Tonart
- hispane:
- tonalidad
- hungare:
- hangnem, tonalitás
- japane:
- 調 [ちょう]
- katalune:
- tonalitat
- kekĉie:
- aatinob̕aal
- pole:
- tonacja
- portugale:
- tom, modo
- ruse:
- тональность
- ukraine:
- лад, лад
netonala, sentonala
-
Kiu ne havas tonalon, ne distingas precipajn kaj
duarangajn tonojn, ne konsideras iujn akordojn kiel
preferindajn:
Arvo Pärt ... baldaŭ komprenis ke
„lia persisto pri netonala muziko kondukas lin
en sakstrateton“
[1].
- beloruse:
- атанальны
- france:
- atonal
- pole:
- atoniczny
administraj notoj
~o:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.