anakolut/o PIV1

anakoluto

BELELIN Frazrompo; daŭrigo de frazo per parto, kiu gramatike ne konvenas kun la antaŭa: estos lia vico peni por mallerni, reakiri la manierojn de la signifoplena anakoluto, de la kontraŭsintakso, transiri de Manzoni al Verga, de Verga al Gadda, de Gadda al Kerouac [1].
1. L. Bianciardi, trad. C. Minnaja: Kiel oni iĝas Intelektulo, [2008]
beloruse:
анакалуф
ĉeĥe:
anakolut, vybočení
france:
anacoluthe
germane:
Anakoluth, Satzbruch
hispane:
anacoluto, solecismo
katalune:
anacolut
malnovgreke:
ἀνακολουθία
pole:
anakolut
rumane:
anacolut
slovake:
vybočenie

administraj notoj