betonik/o ^PVEF

Genro el familio lamiacoj (Stachys); vegetaĵo kun kontraŭsidaj folioj kaj labiaj floroj ŝajne formantaj spikon; la kvin kalikfolioj formas tubeton aŭ kloŝon; la korolo konsistas el malsupra lipo kaj ne tre kava supra lipo, la stamenoj etendiĝas el la korolo, sed ne estas pli longaj ol la supra lipo kaj kurbiĝas eksteren fine de la flortempo; la trieĝaj fruktoj disfalas en unusemajn ĉelojn ĉe maturiĝo; pli frue oni nomis betonikoj nur certajn speciojn de la genro, ekz. tiuj sen malbonodoro aŭ tiujn kun bazaj rozete aranĝitaj folioj: la betoniko troviĝas sur herbejodeklivoj kaj je arbarorandoj sur ne tro seka […] kalkoriĉa grundo [1].