²diafan/a ^JED

diafana

: Trairebla per lumradioj, sed ne travidebla: paperaj lanternoj radiis kiel grandaj diafanaj tulipoj [1]; belegaj floroj staris en brilantaj diafanaj vazoj [2]; meze de la floro sidis malgranda viro, tiel blanka kaj diafana, kvazaŭ li estus el vitro [3]; ruĝa diafana inko ^Metrop; diafana kvarco ^Kandid; diafana muslino [4]; sub la diafana ŝtofo oni vidis ŝiajn virgajn brustojn [5]; tra la diafana blankeco de ŝia vizaĝo en diversaj lokoj montriĝis flavaj strioj ^Marta; tra la diafana haŭto oni povis preskaŭ vidi liajn ostojn ^QuV. klara, lakteca²

1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Kolo de botelo
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Ekzistas diferenco
3. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Elinjo-fingreto
4. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, Ĉapitro XIV
5. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, Ĉapitro III

: Ne aŭ tre malmulte tralasanta lumon: sur malpurigitaj bordoj de maldiafanaj lagoj ^Metrop; la maldiafana, ekstera kovraĵo rompiĝas pro la ekfrapo, malkovrante vitran cilindron [6]; (figure) la procezo de politika decido fariĝis samtempe pli maldiafana kaj pli fragmentita ^MD14. malklara, obskura

6. E. R. Burroughs, trad. K. R. C. Sturmer: Princino de Marso, 1938