1gerundi/o JED
gerundio
- 1.
- Verba formo en iuj lingvoj (latina, rusa, angla, franca...), havanta sencon de verba substantivo aŭ aktiva participo (plejofte participa): la latina gerundio estas speco de deklinaciebla infinitivo.
- 2.
- (evitinde) PV Adverba participo: en la frazo „aŭdinte tian mensogon, li ekstaris“ la vorto „aŭdinte“ estas gerundio.
- angle:
- 1. gerund 2. adverbial participle
- beloruse:
- 1. герундый, дзеепрыслоўе
- ĉeĥe:
- gerundium
- france:
- 1. gérondif
- germane:
- 1. Gerundium, Gerundivum
- hispane:
- gerundio
- hungare:
- 1. gerundium
- japane:
- 動名詞 [どうめいし]
- katalune:
- 1. gerundi 2. participi adverbial
- nederlande:
- 1. gerundium
- pole:
- 1. gerundium, rzeczownik odsłowny 2. imiesłów przysłówkowy
- portugale:
- gerúndio
- ruse:
- 1. герундий, деепричастие
- slovake:
- prechodník
- ukraine:
- ґерундій, дієприслівник
administraj notoj
~o:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.