got/o PIV1

goto

HIS Ano de ĝermanlingva popolo el norda Eŭropo, en la 3a jarcento loĝinta nordokcidente de la Nigra Maro, poste disiĝinta al Italujo kaj Hispanujo.
beloruse:
гот
ĉeĥe:
barbar, vandal
france:
Goth
germane:
Gote
hungare:
gót
katalune:
got
pole:
Got
portugale:
godo (indivíduo dos godos)
ruse:
гот
slovake:
barbar, vandal
ukraine:
ґот

gota

Rilata al gotoj: Temas pri la lasta paĝo de la tiel nomata „Ulfilas-biblio“, ... en la gota lingvo [1].
1. Franz-Georg Rössler: Katedralaj trezoroj en nova aranĝo, Monato, jaro 2001a, numero 11a, p. 18a
beloruse:
гоцкі
ĉine:
哥特式 [gētèshì]
france:
gothique (relatif aux goths)
germane:
gotisch
hungare:
gót
katalune:
gòtic
pole:
gocki
portugale:
godo (adj., relativo aos godos)
ruse:
готский
turke:
gotik
ukraine:
ґотський

administraj notoj

~o: Mankas dua fontindiko.
~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.