4hum/o JED
humo
-
Nigre bruna tero,
konsistanta el malkomponiĝintaj
vegetaĵoj, uzata kiel sterko
ĉe ĝardenkulturo:
la rokoj estas kovritaj de humo
[1];
li propagandis la ideon de la humo-necesejo por ne malpurigi la valoran akvon
[2].
kompoŝto
1.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Ligo de amikeco
2. Walter Klag: Friedensreich Hundertwasser 1928 - 2000, Monato, 2000/07, p. 12
2. Walter Klag: Friedensreich Hundertwasser 1928 - 2000, Monato, 2000/07, p. 12
- angle:
- humus
- beloruse:
- гумус
- bretone:
- humus, rotel
- ĉeĥe:
- humus, prsť
- ĉine:
- 腐殖質 [fǔzhízhì]
- france:
- humus, terreau
- germane:
- Humus, Humusboden
- greke:
- φυτογή
- hungare:
- humusz
- itale:
- humus
- japane:
- 腐植土 [ふしょくど], 庭土 [にわど]
- nederlande:
- humus, bladaarde
- perse:
- گیاخاک
- portugale:
- humo, húmus
- ruse:
- перегной, гумус
- slovake:
- humus, prsť
- ukraine:
- перегній, гумус