invok/i PIV1
invoki
-
Citi aŭtoritaton apoge, senkulpige por io:
se Zamenhofo vizitas, ĉiu pordo lin invitas – invokis Emèric paspartue, kaj la
pordo de la loĝejo de Kamaĉo tuj sezame apertiĝis
MMa
;
kiu ajn estu la invokita religia principo, tio estas neeltenebla por la resto
de la „libera“ mondo
MD02
;
la komisiono invokas faman precedencon: la raporton Armand-Rueff menditan de la
generalo de Gaulle
MD05
.
apogi2 sin
Rim.:
Laŭ BL: Prefere diru (juro, kiel atestanto) alvoki, montri (juran) bazon por postulo.
- angle:
- invoke
- beloruse:
- цытаваць, зьвяртацца да…, згадваць
- france:
- invoquer
- germane:
- sich berufen auf
- ukraine:
- зачитувати, цитувати, звертатися (до якого-н. джерела), посилатися на…