kanu/o PIV1

kanuo

SHISPO Malpeza boato kun rigida ŝelo, kondukata per simpla pagajo kiajn tradicie uzis indianoj, kaj en kiu oni aŭ genuas aŭ sidas sur benko: la nomon de la insularo „Tierra del Fuego” (Fajrolando) donis Magelano en 1520 pro la multaj fajroj, kiujn la indiĝenoj kutime faris por sin varmigi, eĉ ene de siaj kanuoj [1]; en la ekspozicio oni rigardas envie la konkretajn rezultojn: restaŭritajn meblojn, teksitajn kaj broditajn tapiŝojn kaj tukojn, pentraĵojn, ceramikaĵojn, kaligrafiaĵojn, […] kanuon kaj seĝojn, skulptaĵojn, […] [2]. VD:kajako
angle:
canoe
beloruse:
каноэ
bulgare:
кану
ĉeĥe:
kanoe
ĉine:
划子 [huázi], 独木舟 [dúmùzhōu], 皮划艇 [píhuátǐng]
dane:
kano
france:
canoë
germane:
Kanu, Kanadier (Kanu)
hungare:
kenu
indonezie:
kano
japane:
カヌー, 丸木舟 [まるきぶね]
katalune:
canoa
kroate:
kanu
nederlande:
kano
pole:
kanadyjka, kanu, canoe
slovake:
kanoe
svede:
kanot
turke:
kano
ukraine:
каное

administraj notoj