maŭr/o ^PIV1

maŭro

HIS

Ano de iu el la popoloj vivintaj en okcidenta Magrebo, tio estas proksimume en nunaj Alĝerio kaj Maroko.

a): Dum romia antikvo, popoloj de tiama Maŭritanio.
b): Dum eŭropa mezepoko, arablingvaj islamanoj de okcidenta Magrebo kaj Hispanujo: oni tuj cedis al la deziro komplimenti kaj servi la belan maŭrinon [1].

1. Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, ĉapitro 37a, p. 285a

angle:: Moor
beloruse:: маўр
bulgare:: мавър
france:: Maure (subst.)
germane:: Maure
hispane:: moro
hungare:: mór, szaracén
katalune:: moro (subst.)
nederlande:: Moor
pole:: Maur
portugale:: mouro
rumane:: Maur
ruse:: мавр
ukraine:: мавр

maŭra

: De la maŭroj, de ilia kulturo: maŭra portiko [2].

2. A. Grin, trad. J. Finkel: La mondo brilanta, 2010

angle:: Moorish
beloruse:: маўрытанскі
france:: maure (adj.), mauresque
germane:: maurisch
hispane:: moro
hungare:: mór, szaracén
katalune:: moro (subst.)
nederlande:: Moors
pole:: mauretański
portugale:: mourisco
rumane:: maur
ruse:: мавританский
ukraine:: маврський, мавританський

administraj notoj