Miken/o, Micen/o
Mikeno, Miceno
Grava greka urbo de la bronzepoko,
sur Peloponezo, ĉ. 80 km okcidente de Ateno:
al Sparto! al Mikeno! al Delfoj
[1]!
en vestoj de fremduloj, ili venis Mikenon
[2];
post la falo de la micenaj centroj fine de la 13a jarcento a.K.
[…]
multaj gentoj transloĝiĝis de ĉe Egea Maro al apudaj regionoj
[3].
1.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Ligo de amikeco
2. J. W. Goethe, trad. L. L. Zamenhof: Ifigenio en Taŭrido, Ifigenio en Taŭrido
3. Roberto Pigro: Kio estas la kipra silabaro?, Monato, 2014/10, p. 16
2. J. W. Goethe, trad. L. L. Zamenhof: Ifigenio en Taŭrido, Ifigenio en Taŭrido
3. Roberto Pigro: Kio estas la kipra silabaro?, Monato, 2014/10, p. 16
- angle:
- Mycenae
- beloruse:
- Мікены
- ĉine:
- 迈锡尼 [màixíní], 邁錫尼 [màixíní]
- france:
- Mycènes
- germane:
- Mykene
- japane:
- ミケーネ, ミュケナイ
- malnovgreke:
- Μυκήνη
- nederlande:
- Mycene, Mykene
- ruse:
- Микены