*nu
*nu
- 1.
- Interjekcio servanta por kuraĝigi aŭ atentigi pri io sekvanta: nu, iru rapide; nu, aŭskultu la finon ; nu, ĉu vi estas preta?
- 2.
- Konjunkcio servanta por enkonduki novan fakton kaj speciale la duan propozicion de silogismo: ĉiuj homoj devas morti, nu, Sokrato estas homo, do Sokrato devas morti; nu, ni devas konstati, ke malgraŭ niaj klopodoj la propono estis malakceptita.
Rim.:
Rilate al la interjekcia senco oni povas sekvigi senpere la vorton
nu per
krisigno (!) aŭ tripunkto (...), por pli bone distingi ĝin de la
konjunkcia senco.
- angle:
- well
- beloruse:
- ну
- ĉeĥe:
- no, inu bodejť, nu, nuže
- finne:
- no, -han, -hän ~, aŭskultu la finon: kuunteles nyt loppuun.
- france:
- 1. eh bien 2. or
- germane:
- 1. nu!, na! 2. nun, hm, nu ja, na ja
- hispane:
- 1. eh bien 2. ahora bien
- hungare:
- 1. na 2. nos, hát
- japane:
- さてそこで, ところで
- nederlande:
- nu, wel, welnu
- pole:
- no,...
- portugale:
- ora
- ruse:
- ну
- slovake:
- musíme konštatovať, nuž
- svede:
- nå, nåväl
- tokipone:
- a
- ukraine:
- ну