placent/o MT

placento

1.
ANA Spongeca kaj mola organo, kunliganta idon al la patrino antaŭ la nasko: ne donante al ili la placenton, kiu eliras el inter ŝiaj piedoj, nek la infanojn, kiujn ŝi naskas [1]; ĉe infektitaj gravedulinoj la viruso de rubeolo trairas la placenton, kaj ekzistas risko, ke ĝi trafas la embrion [2].
2.
BOT Angia parto de la perikarpo, al kiu estas fiksitaj la grajnoj per la funiklo.
angle:
1. placenta 2. placenta
beloruse:
пляцэнта
ĉeĥe:
placenta, plodové lůžko
ĉine:
胎盘 [tāipán], 胎盤 [tāipán], 胞 [bāo], 胎座 [tāizuò]
france:
1. placenta
germane:
1. Plazenta, Mutterkuchen 2. Plazenta, Samenleiste
hungare:
1. méhlepény 2. magléc
itale:
placenta
japane:
胎盤 [たいばん], 胎座 [たいざ]
nederlande:
1. placenta, moederkoek
pole:
2. łożysko (anatomia)
portugale:
2. placenta
ruse:
1. плацента, послед 2. плацента
slovake:
placenta, plodové lôžko
ukraine:
плацента, дитяче місце, послід, плацента

administraj notoj