sublim/a [1]
sublima
(malofte)
- 1.
- Distingita per sia beleco, nobleco, sankteco; kvazaŭreligie inspira, admirinda: spiriteco estas rezulto de ekzaltaj, sublimaj momentoj travivitaj [2]; Tenere aŭ lascive / Mi strebas volitive / Ascendi al sublima sfer', / Eskapi el obscena strat' / Tra virga spac' de l' stratosfer [3]; religi (unuigi) estas unu el la plej sublimaj esprimoj de kulturo [4]; (ironie) kuzo […] suspektas lian unikan virton, lian subliman „senpekan” korpamon al la baptofilino [5].
- 2.
- Rimarkebla nur per tre delikataj sentoj; subtila2.
2.
Monato, W. H. Simcock: Kio estas spiriteco?
3. Raymond Schwartz: La Stranga Butiko
4. Monato, Jo Haazen: Klareco kaj simpleco, fundamento por nova epoko
5. Monato, Donald BROADRIBB: Ne al ĉiuj plaĉos ĉi literatura gemeto
3. Raymond Schwartz: La Stranga Butiko
4. Monato, Jo Haazen: Klareco kaj simpleco, fundamento por nova epoko
5. Monato, Donald BROADRIBB: Ne al ĉiuj plaĉos ĉi literatura gemeto
- beloruse:
- 1. узьнёслы, велічны, грандыёзны
- ĉeĥe:
- 1. grandiózní, skvělý, vznešený
- ĉine:
- 1. 威風凜凜 [wēifēnglǐnlǐn], 威风凛凛 [wēifēnglǐnlǐn], 庄严 [zhuāngyán], 莊嚴 [zhuāngyán], 威風 [wēifēng], 威风 [wēifēng], 崇高 [chónggāo], 雄壮 [xióngzhuàng], 雄壯 [xióngzhuàng], 高尚 [gāoshàng]
- france:
- 1. noble, majestueux 2. sublime
- germane:
- 1. majestätisch, erhaben 2. sublim, unterschwellig
- hungare:
- 1. gyönyörű, káprázatos, fenséges, magasztos
- japane:
- 崇高な [すうこうな], 至高の [しこうの], 気高い [けだかい], 高尚な [こうしょうな]
- nederlande:
- 1. subliem, verheven
- pole:
- 1. podniosły, szczytny, wzniosły 2. wysublimowany
- ruse:
- 1. величественный, грандиозный, возвышенный
- slovake:
- 1. grandiózny, skvelý, vznešený, šľachtený
- ukraine:
- піднесений, високий, величний
1.
K. Bennemann: Esperanto
Hand-Wörterbuch, 1923-1926