tenajl/o
tenajlo
- Speco de fera tenilo konsistanta el du krucigitaj pecoj, moveblaj kaj ligitaj per ŝraŭbo aŭ bolto kaj uzata por ion teni aŭ eltiri: Kasem kuspis la manikojn, malfermis tenajlon [1].
1.
Mahbube Mirkadiri: Donaco el vojaĝo, La Ondo de Esperanto, 2003:3 (101)
- angle:
- pincers, pliers, tongs
- beloruse:
- абцугі, клешчы, шчыпцы, кусачкі
- ĉeĥe:
- kleště
- france:
- tenaille
- germane:
- Zange
- hispane:
- alicates, tenaza
- hungare:
- fogó
- japane:
- ペンチ, やっとこ, 釘抜き [くぎぬき]
- katalune:
- estenalles
- nederlande:
- tang, nijptang, trektang
- pole:
- cęgi, obcęgi, kleszcze, szczypce, szczypy, kombinerki
- portugale:
- tenaz
- ruse:
- щипцы, клещи
- slovake:
- veľké kliešte
- ukraine:
- кліщі, щипці, гострозубці, кусачки
administraj notoj
~o:
Mankas dua fontindiko.