^*uzurp/i ^PV

(tr)

Senrajte proprigi al si bienon, povon aŭ titolon: uzurpi la tronon, la rajtojn, la agokampon de iu; mi volas […] obei nur al miaj eternaj antaŭuloj, sed ne al iu ajn razita kapo, kiu ŝajne klarigas la intencojn de l' dioj, kaj en la realeco uzurpas la povon kaj plenigas siajn trezorejojn per miaj riĉaĵoj [1]; kiu faris lin hetmano super ni? ĉu li ne uzurpis tiun titolon, kiu laŭ rajto apartenis al mi? [2]; la unua de aŭgusto samtempas kun uzurpo de la Ĉin-Orienta Fervojo ^Metrop . forpreni, okupacii, rabi, ŝteli

Homo, kiu uzurpis aliulan propraĵon: „kiel vi arogis kontraŭbatali min, vian regnestron?“ la kapitano […] respondis per firma voĉo: „vi ne estas mia regnestro, vi estas rabisto kaj uzurpulo, ĉu vi aŭdas?“ [3]; la uzurpantojn puŝas de si tero, / la arboj pafas, mordas la arbusto [4]. uzurpatoro