imput/i JED
imputi
(tr)
- 1.
-
Atribui al iu aŭ io la respondecon
(la kulpon...) pri io:
al iliaj influoj oni ja atribuis la frenezaĵojn de Nero, al iliaj inspiroj oni
imputis ĉiujn krimojn, kiujn li plenumis
QuV
;
majeste aspektantaj genioj […] kies speciala, imputita devo estis
forteni malbonajn spiritojn for de la reĝa loĝejo
Iŝtar
;
[tio] kondukas en la kriminala proceso al mistakso de la datumoj kaj
faktoj kaj al senbazeco de la imputado
[1].
alskribi2,
implici,
(mis)kulpigi,
supozi,
(senbaze) suspekti - 2.
Atribui sumon al ia konto:
imputi ŝuldon de societo sur la disponeblaj profitoj;
tiu elspezo devas esti imputita sur la pasintjara bilanco;
(figure)
eĉ plej etan eventon oni imputos debete al mia konto
SkandalJozef
.
alkalkuli- 3.
-
Atribui ion al la dividparto de iu:
imputi meblojn, pentraĵon, domon en la heredan parton de iu.
aljuĝi
1.
Monato, Hektor Alos i Font: Maljusta justico, 2010
- angle:
- 1. insinuate, impute
- beloruse:
- запісваць (на рахунак), прыпісваць, адносіць (да чагосьці)
- ĉeĥe:
- imputovat, neprávem přičítat, přisuzovat, svádět, svést, vnutit
- ĉine:
- 归因 [guīyīn]
- france:
- imputer, attribuer
- germane:
- 1. (jmd. etwas) unterstellen, (jmd. etwas) anlasten, (jmd. etwas) zur Last legen, (etwas) die Schuld geben für, verantwortlich machen für, imputieren, nachsagen, andichten 2. anrechnen, zurechnen, zuweisen 3. zuteilen, zuschreiben
- hispane:
- imputar
- hungare:
- 1. tulajdonít (vkinek vmit), rovására ír, betud (vkinek vmit) 2. beszámít (vmit vmibe), terhére ír 3. javára ír, neki ítél, beszámít (vkinek vmit)
- japane:
- 計上する [けいじょうする], 繰り入れる [くりいれる], 責任を負わせる [せきにんをおわせる], せいにする
- nederlande:
- 1. wijten 2. op rekening schrijven 3. toeschrijven
- portugale:
- imputar
- ruse:
- 1. вменять в вину 2. отнести (сумму на какой-л. счёт) 3. назначить (имущество в чьё-л. ведение)
- slovake:
- pripočítať, pripísať, prisúdiť
- ukraine:
- приписувати, ставити за провину, відрахувати з.., нарахувати на.., віднести на рахунок видатків з…