lant/e

lante

Malhaste, malrapide: Rafo lante etendis la manojn kaj leĝere tenlevis dumane tiun lotusfloron [1]; li prenis sian tekon, kaj lante elvagoniĝis [2]; Karlo lante levis sian plenan glason [3]; foriras lante mi sur remboato kiel nubet' senzorga trans la bluo [4]. VD:urĝa, trankvila1
1. Shi Chengtai: La kompensa kiso, Monato, 1995/06, p. 27
2. Konstanten Krysakov: Kota akvo, Monato, 2000/03, p. 28
3. Julian Modest: Vetiha, Monato, 2001/02, p. 26
4. Monato, Carlo Minnaja: Resume de l' mio
beloruse:
павольна
ĉine:
慢悠悠 [mànyōuyōu], 安閒 [ānxián], 悠然 [yōurán], 慢条斯理 [màntiáosīlǐ], 慢條斯理 [màntiáosīlǐ], 逍 [xiāo]
germane:
gemächlich
pole:
powoli, pomału, wolno
rumane:
încet, cu liberă, agale

administraj notoj