^*pere/i ^PV

(ntr)

1.

Neatendite morti per akcidento aŭ perforto: perei en batalo; ĉe manko de prikonsiliĝo popolo pereas [1]; batalo kontraŭ du virinoj kunligitaj por lia pereo [2]; hipokrita buŝo kaŭzas pereon [3]; de atendo kaj espero pereis multaj sur la tero ^PrV .

2.

Neatendite detruiĝi, neniiĝi: minacas al ni la danĝero, ke ĉiuj niaj laboroj pereos vane [4]; konfido fine akirita post centoj kaj miloj da faroj […], pereus por ĉiam [5]; la espero de malpiuloj pereos [6]; la fruktoj de lia laboro neniam pereos [7]; senfrukte pereintaj provoj [8]; ili faras tion, por ricevi pereontan kronon, sed ni, nepereontan [9]; diron oni neas, skribo ne pereas ^PrV ; feliĉo leĝon ne obeas, subite naskiĝas, subite pereas ^PrV .

droni, enabismiĝi, malaperi², perdiĝi

Kiu kaŭzas pereon, fatala: ni komprenis tre bone, kiel pereiga povas fariĝi por nia tuta afero ĉia publika malpaco [10].

(tr)

1.

Mortigi: birdo rapidas al la kaptilo, kaj ne scias, ke ĝi pereigas sian vivon [11].

2.

Detrui: sekeco pereigas la grenon; unu pekulo pereigas multe da bono [12]; ni volas ne pereigi la religion, sed savi ĝin de la senduba pereo [13]; tiuj nesingardaj vortoj povos havi terure pereigan efikon; la malamegita aspiranto posedis sekreton, kies malkovro nepre pereigos la honoron de la patro [14]; [ili] ne ŝanceliĝis kondamni senkulpan viron kaj pereigi lian reputacion [15]; celado tro granda povas forŝiri de ni la celon pli malgrandan kaj la homaranismo povas pereigi Esperanton [16].

(ntr)

Malaperi pereinte: vi forpereos de sur tiu tero, kiun donis al vi la Eternulo [17].

Pereo de ŝipo pro subakviĝo, frakasiĝo...: estos multaj la ŝippereoj pro tia vetero [18]. ŝiprompiĝoaverio¹