aj PIV1 , aŭ Fab2
aj, aŭ
(ekkrio)
aŭ (konj.)
-
Surprize, malagrable, dolore:
vi tute min kunepremis! ― oni aŭdas ankoraŭ kelkajn ekkriojn: aj! aj!
fine ĉiuj sin elpuŝas
Revizoro
;
aj – ekkriis Behemoto, – la papagoj disflugis
[1]!
trinkis brandon! […] aj, aj! en tia okazo ili neniam plu
revenos!
[2];
sur la barilo staris korvo kaj pro malvarmo kriadis:
„aŭ, aŭ!“
[3];
li mortis ie senbrue, kovrita de tuko el blanka neĝa blovaĵo... aŭ!
ho teruro
Marta
!
ho ve

1.
Mihail Bulgakov, trad. Sergio Pokrovskij: La majstro kaj Margarita, ĉapitro 22a, p. 222a
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, Historio el la dunoj
3. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Malbela anasido
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, Historio el la dunoj
3. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Malbela anasido
- beloruse:
- ай!
- ĉeĥe:
- o, och, ó
- france:
- aïe, zut, ouille !
- germane:
- au, aua, au weh! (arkaiĝinta)
- hispane:
- ay (interjección de dolor)
- japane:
- あっ, 痛っ [いたっ], あーあ
- katalune:
- ai
- okcitane:
- ai !
- pole:
- aj!
- portugale:
- ai!
- slovake:
- o, och, ó
- ukraine:
- спол. або, чи