^*aŭd/i ^UV

(tr)

1.

Senti, percepti per la oreloj: orelojn ili havas, sed ne aŭdas [1]; vian voĉon mi aŭdis en la ĝardeno [2]; mi aŭdis la ĝemadon [3]; bojas hundido kiel ĝi aŭdas de hundoj ^PrV ; li aŭdas muzikon [4]; li kuŝis senmove kelkajn minutojn, provante aŭdi sian internon [5]. aŭskulti

2.

Sciiĝi per aŭdado: mi aŭdis multon pri vi; mi aŭdis, ke vi rezignas vian postenon; kie ĵuron vi aŭdas, malbonon suspektu ^PrV ; kiu ĉion senpripense parolas, aŭdos tion, kion li ne volas ^PrV ; kiu aŭdis unuan, ankaŭ aŭdu la duan (ne ignoru tion, kio ne plaĉas al vi) ^PrV ; pri […] malfeliĉo vi certe aŭdas ĉiun tagon [6]; oni aŭdas […] dubeman opinion [7]; kiu ne ridetis, tion aŭdante [8]? ekscii, kompreni

1.

Aŭdado: unu vido taŭgas pli ol dek aŭdoj ^PrV ; ne laŭ la aŭdo de siaj oreloj li eldirados verdiktojn [9]; lia rigardo kaj aŭdo svagiĝis [10]; misaŭdo [11];

2.

aŭdpovo

Koncernanta la aŭdadon: frekvenco detektebla per la aŭda sistemo [12]; la aŭda subfrekvenco estas 7,74 MHz [13]; aŭda sistemo [14].

Sentado de sonoj: aŭdado de instruo [15]; ne pleniĝas la orelo de aŭdado [16]; revolucia nova maniero de aŭdado [17]; nia aŭdado alkutimiĝis [...] al la ja tre „malĝustaj“ tercioj kaj sekstoj [18].

(tr)

Fari aŭdeblan sonon: leonido aŭdigis sian voĉon [19]; la tondro aŭdigadis brue frapon post frapo [20]; sensonan kvakadon ŝi de tempo al tempo aŭdigadis, tute tiel, kiel aŭdigas infano, kiam ĝi ĝemas en sonĝo [21].

Aparato, tenata proksime al la orelo kaj transformanta elektran kurenton en sonon: li levis la aŭdilon (de telefono) [22]. aŭskultilo

Aŭdi malĝuste; kompreni ion, kio ne estis dirita: ŝi misaŭdis miajn vortojn mi ne diris pli maldika, sed pli dika ^VaK ; „vi misaŭdis, Jano,“ ŝi diris per tre stranga voĉo, […] laŭ maniero incite nekomprenebla ^ChM ; se mi ne misaŭdis, vi bonvolis diri, ke Jesuo neniam ekzistis, ĉu? ^MkM ? miskompreni

1.

Sen, ke oni aŭdas ion: ŝia senfortiĝinta voĉo timis la stratan bruon, en kiu ĝi devus droni neaŭdita ^Marta .

2.

Ne jam aŭdita, nekredebla, senekzempla: tio ĉi estis neaŭdita, nekredebla moko de la sorto ^FK ; neaŭdita projekto ^FK ; terura, nenatura, neaŭdita [23].

[24]

Aparato kun aŭdilo, fiksita sur la kapo aŭ en la oreloj: mia kapaŭdilo flugis de sur mia kapo [25]; hometoj kun kapaŭdiloj kaj magnetofonoj [26].

Senso, per kiu oni perceptas sonojn: mi havas tre bonan aŭdpovon [27]; kiel 16-jarulo Lorm perdis sian aŭdkapablon [28]; se mia aŭdkapablo povus kapti ĉiun bruon en la mondo, mi aŭdus liajn paŝojn [29]; [ĉar multe oni] skribas, Esperanto […] estas sendube preskaŭ tiom utila al la surduloj kiom al aŭdopovaj [30].