burlesk/a

burleska

: Ekstravagance komika, kontrastiganta la noblecon de la temo kun la trivialeco de la stilo: burleska poemo; centoj da maskitoj vagadas laŭ la stratoj de Binche, „intrigas“, iras de trinkejo al trinkejo, amuzante sin per multaj ŝercburleskaĵoj [1]; el la peza franca originalo fariĝas do poemo pli burleska ol filozofia, pli rakonta ol didaktika [2]; la situacio, almenaŭ en burleska formo, spegulas la multe pli seriozan mortpafadon en Londono [3]; ĝi similas burleskan skeĉon, sed ne politikan satiron [4].

1. Maxime Lechien: Fama karnavalo en Binche, Monato, 2000/06, p. 16
2. Carlo Minnaja: Mezepokaj sekret(igit)aj sonetoj, Monato, 2008/08, p. 31
3. Paul Gubbins: Faktoj senfaktaj kaj murdo en la metroo, Monato, 2005/10, p. 12
4. Etelo Liliano VOJNIĈ, trad. Vladimir OKC: Ojstro verkas pamfletojn, Parto II, Ĉapitro 3

: Rolulo kiu prezentas malnoblan, komikan rolon, kontraste al pli noblaj: ni restas ja la modernaj burleskuloj apud elito, kiu akceptas, ke ni moku ĝin por ke ĝi ĝuu la privilegion aspekti tolerema kaj kapabla ridi pri si mem [5]; spektaklo recitata en miksita lingvo, kiu kunfandis kaj unuigis diversajn dialektojn de norda Italio kun la lingvo de la mezepokaj burleskuloj, por elvoki la rakontmanieron de la kamparanoj [6]. amuzisto

5. Arto taŭzata sed ankoraŭ potenca, Le Monde diplomatique en Esperanto 2011-2013
6. Roberto Pigro: Ĉu vi parolas „grammelot”?, Monato, 2017/07, p. 18