hun/o PIV1

huno

HIS Ano de nomada popolo devena de orienta Azio, en la 5a jarcento sub Atilo invadinta Eŭropon: la unuaj tiaj danĝeraj fremduloj estis la hunoj, kiuj, ne sukcesinte konkeri la Mezan Regnon pro la efikaj rezisto kaj repuŝo fare de la imperio Han, migris okcidenten ĉirkaŭ la dua jarcento antaŭ la komuna erao kaj minacis en la persono de Atilo la tutan kristanan mondon [1].
1. Sabeo Fu/Yamasaki Seikô: Formortanta lingvo de malplimulto en Ĉinio, Monato, 2001/01, p. 22
beloruse:
гун
ĉeĥe:
Hun, Hunové
ĉine:
匈人 [xiōngrén]
france:
hun
germane:
Hunne
greke:
ούνος
hispane:
huno
hungare:
hun
itale:
unno
japane:
フン族 [フンぞく]
nederlande:
Hun
portugale:
huno
ruse:
гунн
slovake:
Hun, Huni
ukraine:
гун

administraj notoj