* -it/
-it
Sufikso de pasiva participo, kiu prezentas agon
aŭ staton de ĝia objekto post la ago, t.e. la ago jam finiĝis:
la teksto estas titolita „Antaŭklarigo“
PrV
;
bedaŭrinde mia patro mortis, kiam nur duono de lia verko estis
eldonita
PrV
;
al fiŝ' kuirita jam akvo ne helpos
PrV
;
ĉiu havas sian kaŝitan mizeron
PrV
;
detruita ĝis la fundo de l' fundamento
PrV
;
malbenita estu la tero pro vi
[1];
ĉiuj enterigitoj estas plenaj de meritoj
PrV
;
dronanto domon proponas, savito eĉ brikon ne donas
PrV
;
en dom' de pendigito pri ŝnuro ne parolu
PrV
;
la senditoj revenis
[2];
unuenaskito
[3].
1.
trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Genezo 3:17
2. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Genezo 32:6
3. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Genezo 35:23
2. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Genezo 32:6
3. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Genezo 35:23
- beloruse:
- афікс дзеепрыметніка прошлага часу ў эспэранта
- ide:
- -it
itismo
(komune)

Aspektismo:
D. B. Gregor ... skribas, ke la
itismo donas la malavantaĝon havi „unu formon por
du tempoj“
[4].
4.
P. Lobut: Oligarkio kaj Netoleremo,
Esperanta Finnlando, 1967, numero 8a-9a
- beloruse:
- аспэктызм
administraj notoj
~ismo:
Mankas dua fontindiko.