ĵaz/o ,

⁹ĵazo, ĝazo

: Muzika stilo iniciatita de usonaj negroj fine de la 19a jarcento, sinteza de afrikaj kaj eŭropaj influoj, kun sinkopa ritmo, propraj tonaloj, improvizemo: junaj muzikistoj tra la tuta lando, ĉu blankuloj aŭ nigruloj, turniĝis al tiu nova tipo de ĵazo fare de Armstrong [1]; laŭ 29 % de la virinoj plej kortuŝas klasika muziko, ĉiu kvina virino elektis tamen rok- aŭ pop-muzikon, ĉiu deka ĵazon, bluson aŭ elektronikan dancmuzikon [2]; la festivalo de ĵazo de la 5 kontinentoj bonvenigis gravajn internacie konatajn artistojn kiel George Benson, Gilberto Gil, Wayne Shorter, Chick Corea [3]; pri la rilato de ĝazo al amerika muziko, oni trovas, ke la granda muziko de la pasinteco en aliaj landoj estis ĉiam komponita laŭ indiĝena aŭ folklora muziko [4].

1. Vikipedio, Louis Armstrong
2. Laimius Stražnickas: In-forme, Monato, 2001/01, p. 9
3. Monato, Thierry Spanjaard: Ĝui kulturon en Marsejlo
4. E. C. Pollock: Nord-amerika Moderna Muziko, The North American Esperanto Review, 1954-03 ĝis 04, p. 10a

: Muzikisto, kiu praktikas ĵazon: Artie Shaw […] estis fama ĵaza klarnetisto, komponisto kaj bandestro, li krome estis literatura verkisto kaj sekvis tiun profesion dum intencaj paŭzoj en sia ĵazista kariero [5].

5. Vikipedio, Artie Shaw

^RokPop

: Praĵazo kreita ĉirkaŭ 1900 en Nov-Orleano en Usono, ludata de tri aŭ kvar blovinstrumentoj kaj ritma sekcio.