^*laŭd/i ^UV

(tr)

Esprimi aproban, favoran opinion pri meritoj, kvalitoj de iu aŭ io: li laŭdis lian pian vivon [1]; li laŭdis mian planon [2]; onklo Graham fervore laŭdis sian nevinon pro ŝia lerteco [3]; [ili] ekstaze laŭdis kelkajn desegnaĵojn de Vilfrido [4]; ŝi ŝatas, kiam oni laŭdas elpensitajn de ŝi novajn vortojn ^Metrop ; [ŝi] laŭte laŭdis Matildon pri ŝia kuraĝo, ŝia spiritĉeesto [5]; ili laŭdis Dion pro Lia helpo [6]; [ili] ludis inspirite sur harpo, por laŭdi kaj glori la Eternulon [7]; oni laŭdas homon laŭ lia saĝo [8]; kiu mem sin laŭdas, tiun neniu aplaŭdas ^PrV ; ne laŭdu la tagon antaŭ vespero ^PrV . aprobi, flati, glori

Ago laŭdi; vortoj per kiuj oni laŭdas: kantadi laŭdon al la Eternulo [9]; murmuro de laŭdoj [10]; ne favorigu ilin al vi antaŭtempe per laŭdoj [11]; ektondris laŭte miloj da aplaŭdoj, miloj da vivu-krioj, gratuloj kaj laŭdoj [12]; [li] honoris mian prudenton per tiom da laŭdo, ke jam mi komencis mem pridubi mian sanan cerbon [13]; funebra laŭdo de mortinto; se la laŭdo koncernas mortinton, oni parolas pri funebra parolado aŭ pri funebra oracio [14]; apologio, apoteozo, panegiro

Inda je laŭdoj: via ago estas tre laŭdinda [15]; via konduto ĉiam estis laŭdinda, rekompence mi donacos al vi […] [16]; via senpartieco estas tre laŭdinda [17].

(tr)

Esprimi malaproban opinion pri io: la patrino mallaŭdis lin [18]; kial vi mallaŭdas pravajn vortojn [19]? neniam mi devas mallaŭdi iun pro lia religio, se li naskiĝis en ĝi [20]; malgranda mallaŭdo entenu grandegan flaton [21]; alian ne mallaŭdu, vin mem ne aplaŭdu ^PrV . kondamni, kritiki, malaprobi, riproĉi, skoldi, vipi

Inda je mallaŭdoj: kio mallaŭdinda estus en tio [22]?