melilot/o PV
meliloto
Jara herbo el Eŭrazio kaj Nordafriko kun dolĉodoraj floroj,
uzataj kiel furaĝo kaj kuracilo,
genro el familio fabacoj
(Melilotus):
kaj bela roso fluas, rozoj floras, /
cerefolioj verdas delikataj /
kaj meliloto dolĉe bonodoras
[1].
1.
Sapfo, trad. K. Kalocsay: Mnasidika, en:
Tutmonda sonoro, 1981
- angle:
- melilot
- beloruse:
- баркун, томка
- ĉeĥe:
- komonice
- france:
- mélilot
- germane:
- Steinklee
- hungare:
- somkóró, mézkerep
- japane:
- シナガワハギ
- katalune:
- melilot
- latinece:
- Melilotus
- nederlande:
- honingklaver
- pole:
- nostrzyk
- portugale:
- meliloto, trevo-cheiroso
- ruse:
- донник
- slovake:
- komonica
- ukraine:
- буркун