³naturalism/o

1.

Doktrino neanta ĉion ajn supernaturan.

2.  ↝

Doktrino laŭ kiu literaturo kaj belartoj devas celi nur ekzaktan prezentadon de la realaĵoj kaj senfantazian imitadon de la naturo, sen provi plibeligi kaj nobligi ilin. realismo

3.  ↝

Tendenco evoluigi lingvon (precipe planlingvon) konforme al la „naturaj“ lingvoj okcidenteŭropaj: mi volas koncize montri, ke estas inde agnoski pozitivan rolon de racia natureco en faka terminaro, ne sinkante al pura naturalismo [1]; lingvoj naturalismaj postulas plej eblan alproksimiĝon al etnolingvoj, sekve ili ne celas esti regulaj kaj senesceptaj [2]. skemismo

Rim.: Fakte, eĉ la vorto naturalismo mem estas ekzemplo pri sia propra senco: la nomo aludas „naturecon“, sed ne estas derivita el „naturo“, sed formita ekster Esperanto, fremdmaniere, kaj aperas kiel pruntvorto.