*plafon/o
*plafono
- Horizontala aŭ kurba surfaco, formanta la supran internan parton de ĉambro, galerio aŭ alia konstruaĵo: lampo, pendanta de la plafono, brulis [1]; La longorelaj vespertoj ... volonte dormas inter la ligna plafono kaj ardeza tegmento de katolika preĝejo [2].
1.
Ludoviko Lazaro Zamenhof: Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto, 4, rakontoj, la porcio da
glaciaĵo
2. Marjorie Boulton: Vesproj por vespertoj, Monato, jaro 1997a, numero 8a, p. 30a
2. Marjorie Boulton: Vesproj por vespertoj, Monato, jaro 1997a, numero 8a, p. 30a
- angle:
- ceiling
- beloruse:
- столь
- ĉeĥe:
- nejvyšší dosažitelná výška, strop
- ĉine:
- 天花板 [tiānhuābǎn], 頂棚 [dǐngpéng], 顶棚 [dǐngpéng]
- france:
- plafond
- germane:
- Decke, Zimmerdecke
- hispane:
- techo
- hungare:
- mennyezet, plafon
- japane:
- 天井 [てんじょう], 雲高 [うんこう], 上昇限度 [じょうしょうげんど], 最高限度 [さいこうげんど], 上限 [じょうげん]
- katalune:
- sostre
- nederlande:
- plafond
- pole:
- sufit, strop (budownictwo)
- portugale:
- teto
- rumane:
- tavan
- ruse:
- потолок
- slovake:
- najvyššia dosiahnuteľná výška
- svede:
- (inner)tak
- tibete:
- ཐོག་པང་
- ukraine:
- стеля