1ritm/o

ritmo

1.
MUZ Perioda melodia reveno de la akcentitaj kaj neakcentitaj tonoj en muzikaĵo: (figure) ritme (takte) paŝiB .
2.
POE Baza principo de versfarado, konsistanta en regula alterno de silaboj akcentaj kaj senakcentaj, aŭ longaj kaj mallongaj; tiu alterno mem: la ritmo de verso esprimiĝas per la sinsekvo de ĝiaj piedoj; reviviĝinta greko certe aŭskultus malŝate la barbarajn akcentajn ritmojn [1]. VD:metro 3
1. Kalocsay: Tutmonda Sonoro. - Budapest, 1981, p. 568
angle:
rhythm
beloruse:
рытм
bulgare:
ритъм
ĉeĥe:
básnická stopa, rytmus
france:
rythme
germane:
Rhythmus
hispane:
ritmo
hungare:
ritmus
japane:
リズム [りずむ], 律動 [りつどう], 周期的変動 [しゅうきてきへんどう], 韻律 [いんりつ]
katalune:
ritme
nederlande:
ritme
perse:
وزن، ریتم
pole:
rytm
portugale:
ritmo
rumane:
ritm
ruse:
ритм
slovake:
rytmus, tempo
svede:
rytm
ukraine:
ритм, темп

administraj notoj

~o: Mankas verkindiko en fonto.