2rokok/o

rokoko

ARKIBELA Arta stilo franc-devena, prospera en okcidenta, centra kaj suda Eŭropo inter 1700 kaj 1750, ido de baroko, produktinta delikatajn verkojn kun kapricaj volutoj kaj densaj ornamaĵoj ŝatataj en tiamaj kortegoj kaj nobelaj rondoj: la ekipaĵaro de la preĝejo devenas el la periodo de baroko kaj rokoko [1].
Rim.: Kelkaj artfakuloj distingas ankaŭ en beletro kaj muziko rokokajn verkojn. [ĵv]
1. -: elsendo, Pola Radio, 2007-07-07
angle:
rococo
beloruse:
ракако
bulgare:
рококо
ĉeĥe:
rokoko
ĉine:
洛可可 [luòkěkě]
france:
style rocaille, style rococo
germane:
Rokoko
hispane:
rococó
hungare:
rokokó
japane:
ロココ式 [ロココしき]
katalune:
rococó
nederlande:
rococo
pole:
rokoko
portugale:
rococó
rumane:
rococo
ruse:
рококо
slovake:
rokoko
ukraine:
рококо

rokoka

Konforma al rokoko.
angle:
rococo
beloruse:
у стылю ракако
france:
rococo (adj.)
hungare:
rokokó, rokokó stílusú
nederlande:
rococo-
pole:
rokokowy
ukraine:
у стилі рококо

administraj notoj

~o: Mankas dua fontindiko.
~a: Mankas fontindiko.
~a: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.