*ŝalm/o
*ŝalmo
- 1. ↝
- (poezie)
Simpla blovinstrumento,
rekta fluto el vegeta
aŭ osta tubo kun truoj, kiajn uzas paŝtistoj:
alvenis al la gastejo unu kastristo de porkoj kaj per sia
ŝalmo
fajfis tri kvar fojojn[1].
- 2. ↝
Metala tubo, per kiu oni blovas aeron en flamon por pliardigi
ĝin;
lutotubeto
blovilo.
- 3. ↝
- (evitinde)
Tigo de
poacoj.
kano,
stango,
stipo,
tigo,
ŝtipeto,
vergo,
stoplo.
Rim.:
Fundamenta estas nur la muzika senco. La aliaj aperis en PV kaj
PIV supozeble pro la plursenceco de la franca
„chalumeau“.
- angle:
- 1. (musical) pipe 2. bellows, windbag 3. stalk
- beloruse:
- 1. жалейка, дудка
- france:
- 1. pipeau 2. chalumeau 3. tige
- germane:
- 1. Schalmei 2. Blasrohr 3. Halm
- hungare:
- 1. pásztorsíp, tilinkó 2. fúvócső 3. fűszál
- itale:
- 1. zuffolo, piffero, ciaramella, cennamella 2. cannello 3. cannuccia (paglia)
- nederlande:
- 1. herdersfluit, schalmei 2. blaaspijp 3. halm
- pole:
- 1. szałamaja 2. dysza
- portugale:
- 1. gaita de cana, pífano, pífaro, pife, pifre
- ruse:
- 1. свирель, дудка 2. паяльная трубка 3. соломинка, тростинка
sakŝalmo ↝
-
Kelta blovinstrumento
konsistanta el fleksebla sako kaj diverslongaj ŝalmoj.
- angle:
- bagpipes
- france:
- cornemuse
- germane:
- Sackpfeife, Dudelsack
- hungare:
- duda
- itale:
- cornamusa, zampogna, piva
- nederlande:
- doedelzak
- pole:
- dudy, koza
- ruse:
- волынка