tin/o JED
tino
-
Granda nekovrita kuvo
el ligno:
en tiu angulo staris tino por akvo
[1];
tino kun butero
[2];
lesivtino, vintino;
la premejoj estas plenaj kaj la tinoj
tropleniĝis
[3].
trogo
Rim.:
Oni nomas ankaŭ tinuson foje
tino.
1.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Sambuka virineto
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Koboldo ĉe la butikisto
3. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Joel 3:13
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Koboldo ĉe la butikisto
3. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Joel 3:13
- angle:
- tub, vat
- beloruse:
- чоп, кадка, кадзь, балея, бодня, цэбар, кубел
- ĉeĥe:
- džber, káď, putna, škopek, štoudev
- ĉine:
- 浴盆 [yùpén], 大桶 [dàtǒng], 大貯罐 [dàizhùguàn], 大贮罐 [dàizhùguàn]
- france:
- baquet, auge, cuve
- germane:
- Kübel, Trog, Tonne, Kufe (Bottich), Bottich
- hungare:
- dézsa, sajtár, ülőkád
- japane:
- 桶 [おけ]
- nederlande:
- tob, tobbe, trog
- pole:
- ceber, kadź, szaflik
- portugale:
- tina
- ruse:
- чан, бадья, лохань, ушат, кадка
- slovake:
- džber, kaďa, putňa, škopík
- ukraine:
- чан, балія, цебер, баддя, діжка, шаплик