¹elegant/a ^JED

Gustoplene distinginda:

a)

laŭ ekstera formo: li portis elegantajn botojn kaj ĉapelon [1]; anstataŭ eleganta mantelo estos sako, anstataŭ beleco estos brulmakuloj [2]; ĉiuj aliaj domoj de la strato estis novaj kaj elegantaj, kun grandaj fenestraj vitroj kaj glataj muroj [3]; [mi] nur rigardas la silueton de ĉi tiu palaco kun linioj tiel harmoniaj kaj elegantaj [4]. bongusta², luksa, pimpa, ŝika

b)

laŭ maniero, laŭ konduto, laŭ sintenado: eleganta (simpla kaj klara) demonstro; li povis bone observadi la malgrandan elegantan sinjorinon, kiu senlace staris sur unu piedo, ne perdante la ekvilibron [5]; ĝi denove ekkantis per sia dolĉa, ensorĉanta voĉo, ĉi tio estas la plej eleganta maniero, por akiri al si favoron [6]; [li] faris antaŭ la generalo de la malgranda armeo bulgaran ekzercadon kun tiom da eleganta facilo, da rapido, da lerto, da fiero, da facilmoveco, ke oni donis al li por komandi infanterian roton [7]; virino ankoraŭ juna, tre bela, tre bele vestita, […] kun vizaĝo esprimanta grandan inteligentecon, kun parolado rapida, vigla kaj eleganta ^Marta . ĉarma, distinginda, nobla¹, rafinita, senpena, sublima

Eleganta aspekto, kiu ĉarmas: la saloneto […] ne estis vasta, tial des pli frapis la okulojn la eleganteco de ĝia aranĝo ^Marta ; Klaro ĉiam sentis lian superecon en la instruiteco kaj eleganteco [8]; en matematika pruvo […] eleganteco estas la minimuma kvanto da manipuloj por atingi la solvon kun maksimuma klareco [9].

(tr)

Igi eleganta, plaĉa: ili provis […] sin pli elegantigi, razigante siajn vilajn mentonojn [10].

Homo eleganta: li prezentis al li grupon de junaj elegantuloj, parfumitaj, kolorigitaj, en vestoj, broditaj per oro [11]; la simplaj manieroj de la elegantulo Svan estis eble de lia flanko nur pli rafinita formo de vanteco [12]. dando

Ne eleganta, plumpa: ŝtalĉapaj botetoj, kiajn portas konstruistoj, estas kutime grandaj, fortikaj, malelegantaj piedvestaĵoj [13].